سهل ممتنع: کتابدار بودن

گاهی به شدت از شغلم دلزده می ­شوم. روزهای زیادی در چرخه کارهای روزمره اداری گیر می­ افتم و احساس ماشین بودن می کنم. کاری ندارم جز اینکه تند و تند کتاب ­ها را از قفسه بیرون بیاورم، رکوردشان را اصلاح کنم، بارکدشان را پرینت بگیرم و بگذارم شان برای چسبانده شدن. آخر سر هم آن ها را بشمارم تا ببینم امروز راندمان کاری ام چقدر بوده است! مبادا آخر ماه که کارنامه اعمال مان را به دست مان میدهند زیر سوال بروم.

وقتی فکر می کنم به این دستمزدی که چنگی به دل نمی زند، به سوال و جواب­ های هر از چندگاه بالادستی­ ها، به بی­نیازی غالب روزها و مراجعه کننده­ ها و کارهای کتابخانه به تخصص من، به کم ارزش بودن دانش و تجربه حرفه ­ای من گاهی در این سازمان، به استخدام غیر کتابداران در پست کتابدار و برگزار نکردن حتی یک ساعت کلاس آموزشی برای آنان، به اظهار تاسف گاه و بیگاه دوستان برای خودم و ... ؛ به طرز فجیعی از کتابدار بودن در یک کتابخانه عمومی خسته و دلتنگ می ­شوم. 

درست همان روزهایی که از درون، فلسفه این کار و این رشته و ... همه را زیر سوال می برم؛ شاهد از غیب می­ رسد و بارقه ای از امید در دلم ایجاد می­ شود . اینطور وقت هاست که فکر می­ کنم خوب شد که من یک کتابدارم!

لااقل برای مادری که از کتاب­ هایی که به او معرفی کرده­ام برای خواندن، راضی است و میخواهد باز هم به او کتاب معرفی کنم!

لااقل برای دختر جوانی که هر بار پیش از آمدن به کتابخانه تماس می­ گیرد تا اطمینان پیدا کند که شیفت کاری من است، تا با مشورت من برای خودش و پدرش کتاب انتخاب کند!
لااقل برای دانشجویی که ساعات کاری مرا می ­پرسد به این بهانه که "گویا شما بیشتر با کتاب­ های خوب آشنایی دارید"!

برای خانم خانه داری که از سفرش برایم سوغاتی می ­آورد یا آن دیگری که داوطلبانه در کارهای کتابخانه مشارکت می­ کندیا آن داوطلبان آزمون دکترا که به دنبال مقالات لاتین رشته خود می­گردند و از معرفی چند پایگاه اطلاعاتی، حتی گوگل اسکولار ذوق زده می­ شوند و اعتراف می­ کنند که فکر نمی­ کردند یک کتابدار بر این مباحث هم اشراف داشته باشد!

حتی برای عضوی که خودش را برای آزمون ICDL آماده می کند و رفع اشکالش را اینجا در کتابخانه و پای میز کتابدار انجام می دهد یا برای کودکی که مشتاقانه پیشنهاد کتابدارانه مرا در دست می­ گیرد و با کنجکاوی ورق می زندخوب شد که من یک کتابدارم؛ چون می دانم اگر می خواهی تاریخ انقلاب فرانسه را بخوانی باید اول ژوزف بالسامو را بخوانی بعد غرش طوفان را، چون تا جایی که می توانم دخترکان نوجوان را از خواندن رمان­ های عاشقانه تکراری سوق می دهم به خواندن داستان­ های تاثیرگذار و متفاوت پرینوش صنیعی و زویا پیرزاد ورضا امیرخانی 

چون برای خنداندن آنکه دنبال بهانه ­ای برای شاد بودن می گردد ماجراهای مانولیتو و برای گریاندن آنکه به اصرار کتابی می خواهد تا به همراه قهرمان داستان اشک بریزد، بادبادک باز و هزار خورشید تابان را سراغ دارم من یک کتابدارم. کتابدار همه غزل ها، حسین ها، آذین ها، مجتبی ها، زهرا ها، فاطمه ها، امیرحسین ها که ماه ها و سال های اول با پدر و مادرشان و کم کم به تنهایی برای انتخاب و امانت کتاب به کتابخانه می آیند لحظه­ هایی هست که شادم با همه این فراز و نشیب­ ها؛ با همه­ ی این اثرگذاری­ های کوچک؛ با همه­ ی مراجعان مشتاق و بی­ حوصله؛ با همه لبخندها و اخم ها؛ و لحظه­ هایی هست که هیچ کدام راضی­ ام نمی­ کنند؛ من ِگم و گیج و تلخ و خسته را...

برگرفته از وبلاگ می نویسم ، پس هستم